De schrijver, een gelauwerd professor, vertaler en essayist, laat zich in het voorjaar van 2000 ten prooi vallen aan een depressieve situatie. Activiteit, doen en aannemen zowel vertragen als uiteindelijk stoppen. Alle enthousiasme verdwijnt permanent in een grijze mist en lost er ook in op. Gelukkig, dankzij een combinatie van pillen, praten en ook fietsen, kan hij zichzelf in de loop van de tijd selecteren.
- Kikker gaat fietsen of Over het lijden dat het leven is
- Maarten van Buuren
- Rotterdam: Lemniscaat, 2008.– 251 d.
- ISBN 9789047701231
Boekbespreking door D.S., vrijwilliger bij Pandora Structure - prof.dr. dr. Maarten van Buuren is hoogleraar hedendaagse Franse literatuur. Uit zijn
- verhaal begrijp je dat hij een zeer actief persoon is in zijn vak. Hij ontving ook een onderscheiding van het consulaat van Frankrijk.
- Maarten van Buuren informeert zijn levensverhaal, dat over het algemeen wordt gekenmerkt door zijn angst en het zoeken naar een vast leven.
Het begint met resonanties, Maarten denkt dat de appartementen om hem heen trillen. Hij kan ‘s avonds niet slapen. Uitgeput verlaat hij de conferentie en brengt ook een bezoek aan de arts. De huisarts denkt dat het angst is en stuurt hem even naar een psychotherapeut. Zowel de psycholoog als Maarten ontwikkelen een plan van aanpak om zowel geborgenheid te vinden als te kunnen leven met een depressie.
Volgens de psychotherapeut wordt klinische depressie een deel van je leven en moet je erachter komen om ermee om te gaan.
Eerst zal Maarten te weten komen waarom hij in paniek raakte. Eerst denkt hij dat het aan zijn baan ligt, maar nee; het kan ook voortkomen uit de band met zijn mama of andere vrouwen of met de gereformeerde kerk.
- De samenwerking met Lisa loopt stuk na de geboorte van Lotte. Lisa is niet gezellig in de richting van Maarten en ook de psycholoog moedigt hem aan om de verbinding te verbreken.
- Maarten noemt zijn moeder ‘het zwarte zonlicht’, maar als hij de angst van zijn moeder heeft gekregen, is hij daarna ook ‘het zwarte zonlicht’.
Fietsen is de redder in nood. In het begin is hij nog steeds verlamd, na tien km komen de gedachten, na twintig km komen zowel ideeën als na dertig km vriendelijke gevoelens, die een uur blijven hangen.
Maarten van Buuren sluit zijn boek af met 2 mooie fasen (‘Depressie en nihilisme’ en ook ‘Medium, groot, enorm toegevoegd’). De ontdekkingsprocedure om met klinische depressie om te gaan, leidt hem tot inzichten zoals VOID en LIVING PRESENT MOMENT (boeddhistische aspecten).
Hij stelt het volgende: “De reden dat nihilisme mij aantrekt, is dat het mij de mogelijkheid suggereert dat de afbraak en schade veroorzaakt door klinische depressie kan worden ontwikkeld tot hun tegendeel.”
Maarten van Buuren gebruikt zowel lange zinnen als harde woorden, maar als je hem zowel begrijpt als de filosofische citaten die hij (periodiek) citeert, gaat er een hele nieuwe wereld voor je open.